Voortschrijdend inzicht

Een unicum is het helaas niet: een straat wordt heraangelegd en de maten voor Koning Auto worden te ruim genomen. Resultaat: er wordt te snel gereden in de straat en de voetgangers hebben te weinig ruimte.

Erg, maar meestal blijft de fout dan bestaan tot bij de volgende heraanleg, die soms wel eens enkele tientallen jaren op zich kan laten wachten. Een straat die pas is heraangelegd opnieuw opbreken valt meestal slecht bij de publieke opinie. Niet alleen zijn de verwijten van geldverkwisting nooit uit de lucht, er is ook de publieke bekentenis dat men een fout heeft gemaakt.

Stedenbouwkundigen hebben daar iets op gevonden. Zij spreken niet over fouten (tenzij ze ‘lang geleden’ werden begaan), wel over ‘voortschrijdend inzicht’. Een mooi eufemisme dat de mokkende burger confronteert met de vraag waarover hij eigenlijk zeurt als de overheid slimmer wordt en leert uit haar fouten.

In de Mechelse Onze-Lieve-Vrouwestraat zijn de sporen van zo’n voortschrijdend inzicht nog terug te vinden. Door de parkeerhaakjes een dertigtal centimeter op te schuiven werden de parkeervakken aan weerszijden van de straat naar het midden verlegd. Fraai oogt het niet en voor automobilisten zullen de door tegels en wegsignalisatie uitgezonden  tegenstrijdige signalen best verwarrend overkomen. Maar over het voortschrijdend inzicht van het Mechelse stadsbestuur mogen we ons toch wel verheugen.

Zeker als we ons realiseren dat ook het omgekeerde bestaat. In Begijnendijk bijvoorbeeld presteerde men het om eerst nieuwe stoepen aan te leggen en zebrapaden te schilderen en die nadien doodleuk terug aan de automobilisten te geven. Terugschrijdend inzicht dus. Al kunnen we het natuurlijk ook gewoon ‘domheid’ noemen.

 

PS. Mijn excuses voor de ongewenste link in dit artikel. Het resultaat van een virus? Wie weet hoe er komaf moet mee worden gemaakt, mag het mij laten weten. Het zou voortschrijdend inzicht zijn dat zeer geapprecieerd zou worden.