“Dat is het volgende dat ze mogen afschaffen.”
De man, een welvoorziene zestiger, gebaart welgemutst naar zijn ongemaskerde mond. Hij houdt de wacht bij zijn parelwitte Subaru XV. De boxermotor spint tevreden, en passant ‘foutparkeren’ foutloos vertalend in ‘stationeren’.
Wij, brave burgers in de rij voor de bakker, doen het inderdaad met halve gezichten.
“Zo lang mensen hun motor laten draaien terwijl ze stilstaan, hebben ze nut.” zeg ik. Natuurlijk weet ik beter, maskers helpen geen zier tegen fijn stof, maar het is voor de goede zaak.
Ik zet me schrap voor een weerwoord over de airco: wat zouden we ons zorgen maken over het klimaat als we dat tegenwoordig individueel kunnen regelen? Maar dat blijft uit.
Ontspannen leunt de man tegen de achterkant van zijn auto. “Dat zal het verschil niet maken,” stelt hij me gerust, “en bovendien: ik woon drie kilometer van hier, die motor moet nog warm draaien hé.”
“Dan was u beter met de fiets gekomen,” riposteer ik, een glimlach verspillend in mijn masker.
Zijn vrouw is intussen de winkel uitgekomen en overhandigt hem een stapel kartonnen dozen. “Zo,” zegt hij, terwijl hij ze in de koffer tast, “over anderhalf uur zijn die taarten in West-Vlaanderen.”
“Recht van de opwarmende bakker,” mompel ik nog. Maar de traagheid van mijn geest is geen partij voor de snelheid van de Subaru.
Doet me denken aan mijn wekelijks fietstochtje om pistolets op zondag… Da’s laveren tussen de SUV-minnende villabewoners om aan de fietsparking te geraken. Pas op: die mensen hebben een zwaar leven: hun meestal omvangrijke lijf in dat blik hijsen, dan de onmenselijke afstand van 0,5 à 3 km afleggen… en dan komt het allermoeilijkste: parkeerplaats vinden voor de deur van de bakker! Daarvoor moet de concurrentie worden aangegaan met de buren en dat leidt tot gespannen toestanden! De slimsten onder hen komen met 2: dan kan al één persoon worden gedropt bij de bakker en dan kan de andere als een gewiekst roofdier (of aaseter??) het vrijkomende parkeerplekje opeisen… om daar dan nog zeker 1,5 minuut te wachten tot persoon nr. 1 terug langs hen zit. Niet gemakkelijk om op menswaardige wijze aan je zondags pistolets te geraken!!
LikeLike
Inderdaad. Ik ben ook meestal de enige fietser en de door U opgegeven afstanden zijn realistisch.
LikeLike