RSS feed

Tagarchief: Vlaams Parlement

Veelzeggend

Geplaatst op

De kunst van het niets zeggen is niet iedereen gegeven.

Je kunt ze beoefenen op twee manieren: al zwijgend en al sprekend. Het is in die laatste vorm dat nogal wat kandidaat-politici zich dezer dagen bekwamen. Op door onszelf via te royale partijdotaties gefinancierd drukwerk etaleren ze glimmend hun bedrevenheid in het al sprekend niets zeggen.

Een kandidate laat weten: ‘Ik heb een duidelijke mening en wil die uitdragen!’ Wat die mening is, daar hebben we het raden naar, het uitdragen wordt kennelijk uitgesteld tot na de verkiezingen. Of wacht, ze vermeldt wel degelijk enkele thema’s die haar na aan het hart liggen: sfeer en beleving (sic), een heropleving van ons centrum én van de deelgemeenten, toegankelijkheid en veiligheid.

De ideale kandidate dus, daar kan niemand tegen zijn. Alleen maakt ze het ons niet makkelijker om te kiezen, want toeval of niet: alle andere kandidaten zijn voorstander van toegankelijkheid, veiligheid, sfeer en beleving, een heropleving van ongeveer alle centra en deelgemeenten. Het goede nieuws is dat al deze mensen dus goed gaan kunnen samenwerken. Voor sfeer en gezelligheid, alvast een tien!

Een andere kandidaat stelt vast dat onze streek kampt ‘met heel wat uitdagingen die niet enkel op lokaal vlak op te lossen zijn. (…) Denk maar aan de mobiliteitsproblemen in onze regio.’ Welke die problemen zijn en welke de oplossingen onze kandidaat daarvoor in petto heeft: ook daar hebben we het raden naar.

Maar wees gerust: hij wil ‘er’ vol voor gaan. Er staan in onze stad ‘veel projecten op stapel’ (cliffhanger: pas na de verkiezingen zullen we te weten komen welke projecten dat zijn) en met steun vanuit Vlaanderen ‘gaan die kunnen versneld worden’.

Blijkbaar worden de zaken en zaakjes in het Vlaanderen van 2024 beklonken in achterkamertjes. Met 118 (in het Vlaams Gewest) te begeven zetels in het Vlaams Parlement en 300 Vlaamse gemeenten, weten we dus nu al dat minstens 182 gemeenten de komende vijf jaar ‘gesjareld’ zullen zijn.

En zo zie je maar dat je zelfs door niets te zeggen soms nog te veel kunt zeggen.