Stel: je moet naar Parijs en je weet de weg niet. Het enige wat je weet is dat je bezig bent ervan weg te rijden. Wat doe je? Lekker doorrijden? Of toch maar afremmen en langs de weg parkeren om eens op de kaart te kijken?
In die situatie zitten we: we weten dat we naar klimaatneutraliteit moeten, maar de weg er naartoe is nog niet echt duidelijk. Het enige wat we weten is dat we momenteel de andere kant uitgaan. Wat doen we dus? Verder doen zoals we bezig zijn (en het probleem dus groter maken), of alvast ophouden met die dingen te doen die een pervers effect hebben?
Het lijkt een ‘no brainer‘, maar afgaande op de reacties op het voorstel van Groen om de salariswagens uit te faseren, zweren een pak mensen toch nog altijd bij koppig doorrijden in de tegenovergestelde richting. Uit balorigheid of uit domheid? Omdat ze er op vertrouwen dat anderen wel in hun plaats naar Parijs zullen rijden? Of omdat ze niet geloven in de bestemming (maar dat niet luidop durven zeggen)?
Eigenlijk zijn dat de vragen die journalisten zouden moeten stellen. Wie naar Parijs moet en volle gas richting Berlijn koerst, maakt zotte kosten en verliest tijd. Voor Ivan De Vadder is dat kennelijk geen punt. Hij vroeg in De Afspraak aan Calvo alleen hoeveel het kost om aan de kant van de weg te gaan staan.
Blijkbaar was De Vadder in al zijn verontwaardiging al vergeten dat we dringend naar Parijs moeten. Daardoor vergat hij ook de vraag te stellen welke route de anderen voor ogen hebben. Zo kregen we een absurd debat dat ons geen meter dichter bij Parijs bracht.
Wat ik uit het schouwspel van de voorbije dagen leer is het volgende:
- het voorruitperspectief is bij veel journalisten en politici nog altijd zo dominant dat ze uit een omvattend klimaatbeleidsplan de maatregelen lichten die het autoverkeer aanpakken. Daarna gaat het alleen nog daarover.
- er wordt niet goed geluisterd – bewust dan wel onbewust. Een partij heeft het over ‘uitfaseren’ (met de afschaffing van de tankkaart in 2020 als eerste stap), maar dat wordt vertaald als ‘onmiddellijk afschaffen’. Daardoor kan dan het argument uit de kast worden gehaald dat er onvoldoende alternatieven zijn – vaak uitgerekend door de mensen die de voorbije jaren onbekommerd bespaarden op die alternatieven en zonder dat een verband wordt gelegd met pakweg onze ruimtelijke wanordening (en het onvermogen om daar een einde aan te maken: zie de ‘betonstop’).
- media die altijd als eerste in de rij staan om politici een gebrek aan moed te verwijten (zie de ‘betonstop’), zijn de eersten om ze af te branden als ze hun nek uitsteken (zie bijvoorbeeld De Ceulaer in De Morgen en Van Cauwelaert in De Tijd: “de Groenen willen de verkiezingen verliezen” – of hoe het ontbreken van electoraal opportunisme een verwijt kan worden).
- op deze manier wordt onzichtbaar dat er wel degelijk een “sokkel van consensus” is over salariswagens: alle politieke partijen zijn het er over eens dat het behoud van salariswagens rationeel niet verdedigbaar is (om het even in de woorden van Bart De Wever te zeggen). Waarom zetten media en politici zich niet op die sokkel om de enige vraag te stellen die ertoe doet: hoe geraken we af van dit systeem?
- door de sokkel van consensus te negeren, wordt een debat gevoerd dat al 1000 keer gevoerd is. Met de bekende dooddoeners:
- met de uitfasering van salariswagens tref je de gewone man (niet waar: 75% van de salariswagens zit bij de 30% grootste verdieners)
- salariswagens zijn vaak nodig om de job te kunnen doen (onjuist: dat is precies het verschil met bedrijfswagens. Niemand wil de camionette van de loodgieter afnemen.)
- salariswagens zijn goed voor het milieu (niet waar: ze zijn inderdaad nieuwer, maar ‘oversized’ en in ieder geval gemiddeld groter en zwaarder gemotoriseerd dan de gemiddelde auto. Ze worden intensiever gebruikt, verbruiken meer, stoten meer uit en zijn vaker betrokken bij ongevallen.)
- salariswagens zijn zuurverdiend loon en mogen dus niet zomaar afgenomen worden (hardnekkig misverstandje: er is niemand die salariswagens “zomaar wil afnemen”. Salariswagens zijn typisch Belgische fiscale koterij. We zijn het er ten gronde over eens dat er een fiscale hervorming moet komen waarbij arbeid minder zwaar wordt belast. Degenen die nu het hardst roepen, hebben de afgelopen jaren de kans gemist om daar werk van te maken. Ze kwamen niet verder dan nieuwe koterij waar alleen de koopkracht van gespecialiseerde boekhouders wel bij vaart.)
- ten slotte: in dit land wordt ‘meer koopkracht’ steevast gelijk gesteld aan ‘meer levenskwaliteit’. Dit schadelijke misverstand raakt aan de essentie van het ecologisch gedachtegoed. Dat stelt terecht dat niet alles wat waardevol is een monetaire waarde heeft of kan hebben. Concreet: in een florerende economie in een ecologische woestijn neemt de koopkracht van de mensen toe, terwijl hun levenskwaliteit toch daalt. Ze kunnen hun extra centen dan besteden aan meer gezondheidszorg en escapisme (voor kortere of langere tijd ‘vluchten’ naar waar het gezonder/aangenamer is). Overigens hoeft het niet eens om een ecologische woestijn te gaan. Ook een (bijvoorbeeld door een gebrek aan middelen) slecht functionerende overheid kan ertoe leiden dat mensen met een hogere koopkracht toch een minder kwalitatief leven hebben. Hun centen gaan dan noodgedwongen naar dienstverlening als onderwijs, gezondheidszorg, persoonlijke veiligheid of drinkwatervoorziening. Daardoor kan het uiteindelijke resultaat zelfs in monetaire termen slechter zijn dan in een situatie met minder koopkracht en een goed functionerende overheid. Nog niet zo lang was dit ‘common sense’. Sinds kort wordt het weggezet als ‘communisme’ – waardoor elke verdere argumentatie overbodig wordt. De polarisatie eist ook hier haar tol.
De Andere Kris Peeters 
Ik zat er stiekem al op te hopen dat deze post ging komen.
Als zelf eigenaar van een bedrijfswagen zijnde, schoot het voorstel van groen natuurlijk ook bij mij in het verkeerde keelgat. Niet omdat ik die bedrijfswagen zonodig wil, wel om fiscale redenen.
Een bedrijfswagen is goed voor een nettovoordeel van ongeveer 500 euro per maand (cataloguswaarde / 10 (jaar)*12 (maand), omniumverzekering, tankkaart, kosten door slijtage aan de wagen die niet voor jou zijn, onderhoud, inschrijving, het lijstje gaat maar door). Een nettovoordeel waarvoor ik 400-600 euro bruto heb gelaten, eerlijk gezegd zijnde was daar bij mijn bedrijf geen transparantie over.
Telkens wordt er ook gerateld over die 4 miljard aan inkomsten die de overheid aan bedrijfswagens uitgeeft (wat pertinent onwaar is, omdat dit eigenlijk een taksverlies is). Maar dat gaat toch ook op voor alle andere nettovoordelen die gretig gebruikt worden zoals maaltijdcheques, ecocheques, telefonie, internet, hospitalisatieverzekering, etc. Dat vooral omdat wij zo hoog op onze lonen belast worden en met deze nettovoordelen er ook gewoon meer aan de werknemers gegeven kan worden. Het is uiteraard veel gemakkelijker om op die bedrijfswagen te schieten omwille zijn ecologische impact. Als Software Engineer zijnde kan ik ze één per één beginnen als Pokemon zijnde beginnen afvinken want ik heb ze ondertussen al bijna allemaal gevangen. Voor dezelfde job verdien je in het buitenland én meer én word je minder belast. Wiedens gewoon. Om nog maar te zwijgen van die loonnorm die in mijn sector wellicht ook meer kwaad dan goed doet.
Hoeft die bedrijfswagen te bljiven, voor mij persoonlijk niet. Ik zou veel liever een verhoging in bruto met een lastenverlaging zien. Waar denk ik menig mensen mee akkoord zullen gaan. Echter biedt Groen hier momenteel geen duidelijk antwoord op. Ze blijven doorratelen over dat mobiliteitsbudget dat geheel naast de kwestie is. Want die bedrijfswagen kan niet puur gezien worden als een verloning om naar je werk te rijden, dat is zoals stellen dat maaltijdcheques enkel bedoeld zijn om eten voor op je werk te kopen.
Gisteren begon Meyrem Almaci ook over een taxshift, iets wat elke partij en regering beloofd heeft waarbij het vertrouwen er ook al niet meer zit. Natuurlijk willen wij (en terecht ook de journalistiek) weten wat dit concreet oplevert voor ons (wij die een deel van ons loon inleveren, niet voor iedereen). Want persoonlijk kunnen ik en 10% van de andere werkende bevolking momenteel wel terecht denken dat wij fiscaal in het zak gezet gaan worden.
Dat voorstel is een herverdelingsproject met een groene jas aan. Helaas zitten ik en menig andere IT’ers die ik ken niet bij die grootverdieners en halen wij een groot portie van ons loon net uit die nettovoordelen.
LikeLike
Je kan perfect de bedrijfswagen laten, en voor een alternatief kiezen :Cash For Car.
Daar hou je (netto) tussen de 400 en 700 Euro aan over. Dus financieel ga je er dan -afhankelijk van je situatie- misschien niet op achteruit.
LikeLike
Weet ik. Momenteel komt die bedrijfswagen wel nog steeds fiscaal voor mij voordeliger uit. Tank drie maal op de maand en je zit al eenvoudig aan 220 euro, met die overige 180 euro heb je nu niet bepaald een wagen.
Groen heeft hier ook nog niets over die Car4cash uitgesproken trouwens. Daar men zit te zwaaien met het idee om die 4,1 miljard aan belastingsverlies die ze nu hebben en dat ze die zullen inzetten voor het mobiliteitsbudget, lijkt het me ook niet hoopgevend dat deze maatregel zal blijven bestaan.
Ze hebben een idee voorgeschoteld en hebben hier voor ~560.000 mensen (10% van de werkende bevolking) een hoop onzekerheid gegeven. Uiteraard maak je je hier niet populair mee.
LikeLike
Kijk een snaar andere landen en hoe die dat regelen. In Nederland kwam men er al snel achter dat die “salariswagens” enorm veel voor privékilometers werden gebruikt. Daar hebben ze een flinke stok voor gestoken. Via belastingen en veeel controles hebben ze dat kunnen beperken. Helaas nog altijd veel files, maar ook veel meer werknemers die de fiets zijn overgegaan en bedrijven en vooral overheden die het fietsen enorm stimuleren. In onze gemeente komt 60% van de ambtenaren met de fiets (schrijven ze).Hoe zit dat in Vlaanderen? May I have your transparent transport figures Ghent, Antwerp et cetera or Flanders as a whole? O ja wat zou het effect zijn op het aantal slachtoffers op de weg als die salariswagens veel kleiner zouden zijn en niet zo snel? En dan heb ik het niet alleen over de slachtoffers door de luchtverontreiniging. Zwaardere auto’s zwaardere ongelukken.
LikeLike
Inderdaad Etienne. We zijn het enige land waar arbeid zwaarder belast wordt dan auto’s en tankkaarten, terwijl we dagelijks klagen over files, vervuiling, onveiligheid, klimaatverandering,…(voor alle duidelijkheid: niet alleen door salariswagens). Is het dan een goed idee om hetgeen we willen bestrijden fiscaal aantrekkelijk te maken? (retorische vraag). Voor mijn part komt er zelfs andere fiscale koterij in de plaats zoals meer maaltijdcheques of ecocheques, maar zeker niet iets waar we minder van willen en veel negatieve bijwerkingen heeft.
LikeLike
Etienne beweert: “In Nederland kwam men er al snel achter dat die “salariswagens” enorm veel voor privékilometers werden gebruikt. Daar hebben ze een flinke stok voor gestoken”
Nou, nee dus…
Het Nederlandse systeem is vrijwel identiek aan het Belgische. Je levert een stuk van je nettoloon in, maar dan mag je ook onbeperkt rondkrossen. Natuurlijk met tankkaart. Alleen… in Nederland is dat stuk van je nettoloon wat groter.Toegegeven: daardoor is de auto niet meer zo’n “cadeautje”, maar als je dan toch het geld kwijt bent, dan ben je wel een rund als je nog OOIT een trein of fiets neemt.
https://www.leaseplan.com/nl-nl/zakelijk/bijtelling/ voor een keurige uitleg
LikeLike
@Ferdinand Een leaseauto is niet het zelfde als een salariswagen.: http://anw.inl.nl/article/salariswagen en een salariswagen valt onder een andere regeling waarbij de kilometers nauwkeurig bijgehouden moeten worden ( controles), want boven de 500 km privékilometers per jaar moet hij daar extra over betalen (bijtelling) en die is afhankelijk van het voertuig: http://anw.inl.nl/article/salariswagen. Met die leaseauto krijg je een vergelijkbare situtie als in Vlaanderen, maar fiscaal is het minder gunstig.En leasen kun je ook als privépersoon doen, dit is om het mensen makkelijk te maken, maar lost dus het fileleed zeker niet op en het zijn de rijders die veel ongelukken veroorzaken en die te snel rijden.
LikeLike
@Ferdinand Delasoie In de media en op internet worden een heleboel termen door elkaar gegooid en salariswagen is op de ene plek hetzelfde als een bedrijfswagen en op de andere weer niet. Dan komt men met de term leasewagen terwijl men eigenlijk de “zakelijke leasewagen” bedoelt et cetera. Ik wist niet dat ze in Vlaanderen/België ook boven de 500 privékilometers bijtelling hadden. Ik kan dat nergens vinden en moeten jullie ook jullie gereden kilometers verantwoorden: rittenadministratiehttps://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/bldcontentnl/belastingdienst/zakelijk/winst/inkomstenbelasting/inkomstenbelasting_voor_ondernemers/privegebruik_auto/rittenregistratie ? Een gewone leasewagen is weer iets anders. Bon, als het in België en Nederland hetzelfde is zou ik dat graag horen.
LikeLike
@ Etienne, het Nederlandse woord “lease-auto” of “lease-wagen” is inderdaad een bedrijfswagen. Enigszins foutief, maar bon… er zijn nauwelijks Nederlandse werkgevers die zelf auto’s in eigendom hebben. Dus een bedrijfswagen is inderdaad meestal geleased.
Het Nederlandse woord “bijtelling” is hetzelfde als het vlaamse “Voordeel van Alle Aard”.
Hoe dan ook: principe is hetzelfde. Je nettoloon wordt van een paar honderd euros geamputeerd. Als je eenmaal je maandelijkse bedrag aan de fiscus hebt afgedokt, mag je onbeperkt met die wagen rondkrossen. Net zoals in België.
De specifieke regeling die je hebt opgeduikeld is inderdaad voor de spreekwoordelijke metser met camionette (Nederlands: metselaar met busje) of de rij-instructeur in het door jou aangehaalde voorbeeld. Het is een beetje sneu, als die ook moeten afdokken voor een wagen waar ze echt niet privé in rijden. De fiscus gelooft ze echter niet op hun woord: ook zij moeten met een sluitende kilometerregistratie aantonen, dat ze inderdaad niet (of in de prakijk: minder dan 500 km) privé rijden. Dat is hier echter volledig naast de kwestie, want we hebben het hier over de mensen die belasting betalen en dan onbeperkt mogen rondrijden.
LikeLike
@Kenneth
Over die maaltijdcheques: toen ik van het ene grote bedrijf met bedrijfsrestaurant (en maaltijdcheques) veranderde naar een ander groot bedrijf met bedrijfsrestaurant (en maaltijdcheques) daalde het bedrag van mijn maaltijdcheques fors. Op hun intranet website kon ik lezen dat dit was omdat de prijzen van hun bedrijfsrestaurant heel laag waren (het klopte ook dat die fors lager waren dan bij mijn vorige bedrijf).
Maar in de ogen van die werkgever waren mijn maaltijdcheques dus wel degelijk bedoeld om eten voor op je werk te kopen.
Maar stel je voor dat de werknemers van een groot bedrijf een groot portie van hun loon uitbetaald krijgen via zo’n nettovoordelen?
Via maaltijdcheques, pensioensparen, groepsverzekering, hospitalisatieverzekering, gsm, laptop, internetabonnement, leasewagen, tankkaart, enz.
Dat is toch handig, niet?
Dat is toch goed van onze overheid om zo’n voordelen fiscaal aantrekkelijk te maken voor werkgevers om aan zijn werknemers cadeau te doen.
Stel je voor dat de overheid aan werkgevers ook de mogelijkheid zou bieden om winkelcheques, wooncheques, enz. als nettovoordeel cadeau te doen?
Een werkgever die zoveel over heeft voor zijn werknemer. Daar blijft een werknemer toch bij werken. Liefst voor de rest van zijn leven. Ook al vraagt de werkgever af en toe eens extra overuren en 24h/24h 7d/7d bereikbaarheid, niet?
Een werkgever die vlak bij de werkplek ook woningen bezit en winkels, cafés, restaurants, sportcentra, kinderopvang, enz heeft dan een streepje voor want die kan dat dan allemaal aan hun werknemers aanbieden als nettovoordeel.
Een werkgever die zoveel investeert in zijn werknemer. Daar moet een werknemer toch bij blijven werken. Voor de rest van zijn leven. Ook al vraagt die werkgever aan die werknemer om enkel nog een groot portie van die zijn loon in nettovoordelen te betalen, niet?
Of misschien zelfs uiteindelijk heel zijn loon. Want al die nettovoordelen wil die werknemer toch niet verliezen, niet?
Net zoals een kikker niet uit een pot zal springen waar het water traagjes gloeiend heet van wordt gemaakt.
Een deksel om te beletten dat die er uitspringt is niet eens nodig, die kikker blijft in de pot zitten.
Zelfs als er een stok in die pot zit waarmee die kikker er op elk moment uit kan klimmen, blijft die kikker in de pot zitten.
Zelfs geen enkele kikker buiten de pot kan de kikker in die pot overtuigen om eruit te klimmen. Integendeel die zal andere kikkers willen overtuigen om er bij te komen in de pot.
Dat is toch handig voor de kok, niet?
Vooral dat geen enkele kikker dit beseft.
Gelukkig zijn mensen geen kikkers 😉
LikeLike
’t Is thans wel de overheid die de spelregels bepaald heeft. Als men de werknemer netto meer kan laten overhouden, waarom niet? Je zou je eigen met de hevige concurrentie die op de IT markt woedt (d’r zijn meer recruiters dan developers die constant aan het azen zijn om toch maar iemand elders te kunnen positioneren) maar in de voeten schieten dan.
LikeLike
@Kenneth: Dan ga je er van uit dat je de salariswagen door een andere auto vervangt. In dat geval heeft Cash4Car niet veel zin, niet uit fiscaal oogpunt, en niet voor het milieu.
Maar als je de cash gebruikt om alternatieven te zoeken (openbaar vervoer, fiets, te voet, of een combinatie), dan hoe je een mooi bedrag over, en het is nog gezond ook 🙂
LikeLike
Omdat het quasi ook nodig is wil je nog iets van je dag overhouden.
https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/03/16/pendelen-met-openbaar-vervoer-gemiddeld-tot-70-procent-trager-da/
Ik woon dan nog ocharme dicht bij een station die een verbinding naar de stad waar ik werk heeft waar ik ongeveer 30 minuten op zit. De kloterij begint uiteraard pas wanneer je werk zich niet in een wandelafstand van dat andere station zich bevindt, dan begint die tijd om te pendelen eenvoudig op te lopen.
En niet alleen dat, maar je moet maar eens hobbies en/of avondonderwijs erbij doen. Dan kom je er ook al snel achter dat je niets van vervoer op dat moment hebt.
LikeLike
Dat is appelen met citroenen vergelijken. Ja, met het openbaar, zoals we het in België kennen, gaat het trager dan met de auto. Maar dat hoeft geen verloren tijd te zijn. De tijd die je op de trein/tram doorbrengt, kan je aan andere dingen besteden (boek lezen, cursus volgen, …). En de tijd die je loopt is ook niet verloren, dat is gezonde lichaamsbeweging.
Ik deed er met de (salaris-)wagen een uur per dag over, nu ben ik 2 uur onderweg. Maar tegen dat ik thuis kom, heb ik dagelijks 5 kilometer gewandeld. En laat dat nu net 1 van de redenen zijn waarom ik verkies om met het openbaar vervoer te gaan.
Er bestaan nog (vele) andere vormen van vervoer buiten de auto: tram/bus/trein/fiets.
En te voet kan dus ook.
LikeLike
Noel, moet het er echt daar op aankomen dat mensen dan maar andere interesses moeten zoeken? Tof dat jij van wandelen houdt. Ik zie mij daar nog niet pakweg een yoga of tennissessie houden.
Ik heb zelf ook een hele poos moeten pendelen hoor, in mijn studententijd en mijn eerste jaar naar mijn werk. Ook ik wou eerst onder het mantra ja maar ik kan dan x doen op de trein en het is beter voor het milieu gaan.
Wat ik echter onderschat had is dat buiten de studententijd om waarbij 8 lesuren op een dag enorm gering is, het wel een pak harder aankwam. Van dat lezen en series kwa er alsmaar minder van want die trein zat toch stampend vol met de studenten telkens.
Geluiden en geuren om gewoon gestresseerd en misselijk van te worden.
Een verbinding die verre van goed op mijn werkuren (die dan nog eens flexibel waren!) aansloten omdat ik dan oftewel te weinig of te veel uren diende te kloppen.
Voor mij hoeft het eerlijk gezegd echt niet dat openbaar vervoer. Het is een ellende waar ik vaak letterlijk ziek van werd.
Noem mij verwaand, maar ik vind het echt wel triest dat we echt zo een weg gaan inslaan. Zet eerlijk gezegd veel liever in op carpooling, carsharing, van thuis uit werken, shared work offices. Vooral dat laatste dan, want de beste verplaatsing is geen verplaatsing.
LikeLike
Kenneth,: Het is/was niet mijn bedoeling dat jij je hobbies moeten opgeven of aanpassen. Maar misschien kan je daar op een andere manier geraken ?
Verder ben ik het roerend met je eens dat het openbaar vervoer in Belgie (en eigenlijk over heel Europa) een HEEL stuk beter kan. Misschien kunnen onze beleidsmensen een gaan kijken hoe ze het op andere plaatsen doen (Japan, Singapore) ? En ja, ook alternatieven zoals thuiswerken of satellietkantoren worden te weinig ingezet. En ook: bij Colruyt hebben ze een kantoorbus, waar je tijdens het pendelen kan werken. Misschien een idee voor de NMBS, om op (drukke) lijnen een kantoorwagon in te zetten ?
Tenslotte nog dit : het is niet mijn bedoeling dat anderen hun wagen MOETEN opgeven. Dat laat ik ieder voor zichzelf beslissen. Als iedereen eens zou nadenken of het echt niet anders kan, en daar naar handelen, dan zouden we al een pak verder zijn.
LikeLike
Dit stond er in De Morgen: “Asociaal. Volgens Groen is het ook asociaal. “70 procent van de subsidies vloeien naar de 20 procent hoogste inkomens. Amper één procent van de arbeiders krijgt een auto van het werk.” Daarbovenop komt een knoert van een gender gap: driekwart van de bedrijfswagens gaat naar een man.”
SO WHAT ?!
Nu weten we waar de uitdrukking “Groen van jaloezie” vandaan komt. Ik wil best wel meedenken aan een systeem om het onbeperkt rondkrossen in privétijd wat te beperken. “We hebben er al voor betaald, nu is het à volonté… “, dat gaat inderdaad niet goed komen met zo’n mentaliteit.
Groen heeft het blijkbaar uitsluitend op de ‘rijke’ (?) blanke man gemunt. Men rammelt die 3 miljard uit zijn zakken en daar betaalt men dan het klimaatplan van Groen van.
LikeLike
Heb je het artikel wel gelezen? Zijn de landen waar men wordt betaald in geld ipv in auto’s en tankkaarten dan allemaal landen met veel jaloezie? 🙂 Volgens mij is het gewoon ‘common sense’ om schadelijke zaken fiscaal niet aan te moedigen.
LikeLike
Dat artikel heb ik zeker gelezen en het was heel duidelijk. Groen wenst het geld (in dit geval inderdaad een auto + tankkaart) te pakken van de ahem… “rijken” en aan de anderen uit te delen. Dus ja: dat soort jaloezie bestaat ook in andere landen en het heeft inderdaad helemaal niets met het milieu te maken.
LikeLike
Fout, door een tax-shift (belasten van grootste vermogens en vervuilers) kan de loonkost naar beneden zodat het inleveren van een salariswagen geen financieel verlies is. Dan doe je met dat geld wat je wilt ipv dat je in een auto/file gepusht wordt.
LikeLike
David blijft hardleers. Groen is er heel formeel in: iedereen krijgt een netto-bedrag in plaats van een auto. Ook zij die eerst geen auto hadden krijgen een extra nettobedrag. Waar komt dat extra geld ineens vandaan ? Uit de zakken van zij die vroeger een auto hadden. Zoals de Standaard vandaag kopt: “Vooral de mannelijke bediende met een hoog inkomen zal het voelen !” Kijk, David, had u maar gelijk ! We kunnen zeker over een voorstel spreken, dat het milieu verbetert. We kunnen zelfs over dat voorstel blijven spreken, indien er in individuele gevallen eentje in het zak wordt gezet. Iets over “hakken” en “spaanders”. Echter, indien men eens lekker in de zakken van de 30% bestverdienenden wil zitten, onder het mom van ‘milieu’, dan houdt het op. Overigens, over *jouw* voorstel kan en moet er gesproken worden, maar dat is dus precies *niet* wat Groen voorstelt.
Overigens heb ik N-VA met zijn ‘meloentheorie’ (groen van buiten, rood van binnen) altijd erg flauw gevonden. Het Nederlandse Groen Links is een directe rechtsopvolger van de Communistische Partij Nederland, dus die partij staat inderdaad bekend om dat soort meloenfratsen. Ons eigen Groen is een soort CVP met bakfiets, dus tot op heden was de kritiek van N-VA onterecht.
Na deze schuiver, echter, lijkt de N-VA toch gelijk te krijgen. Spijtig.
Wellicht kan de politiek dit zelfs als objectief kriterium beschouwen. Laat de plannen doorrekenen en indien er een nivellering wordt geconstateerd, dan wordt dat plan *dus* de nek omgedraaid.
LikeLike
@Ferdinand
Kent u het matteüseffect?
Want aan iedereen vragen om mee te betalen voor iets dat aan de 30% bestverdienenden wordt gegeven lijkt me een schoolvoorbeeld ervan 🙂
LikeLike
Verwachten dat je na het belasten van grote vermogens en de salariswagen met een taxshift als gevolg met meer brutoloon even veel overhoudt in netto als met een bedrijfswagen is wishful thinking.
Meyrem Almaci kwam in De Afspraak verkondigen dat er een karikatuur opgesteld wordt en dit proces geleidelijk aan gaat gebeuren. In hun eigen documenten is er thans zwart op wit te zien dat men de tankkaart in 2020 al wil afschaffen. Plotsklap een verlies van om en wel bij de 200 euro netto (afhankelijk van hoeveel je rijdt uiteraard). Gedurende 4 jaar was men ook aan taxshift bezig, het is hen gedurende die periode niet gelukt, plots gaat dit wel lukken? Om nog maar te zwijgen van hoe haalbaar het is om het openbaar vervoer op zo’n korte termijn te verbeteren.
Noem mij septisch, cynisch, wat dan ook. Er gaat amper iets gebeuren want zelfs met die 30% snellere trajecten is het openbaar vervoer nog steeds veruit trager¹ en het leven gaat gewoon duurder worden.
¹ https://multimedia.tijd.be/mobiliteitsrapport/?utm_campaign=socialshare&utm_content=bufferaf6da&utm_medium=social&utm_source=facebook&fbclid=IwAR3DCWkDpycmY2HnjFwoenIXAd4jqnfpOy8ksRyi_yx61VMz9Rc3-86dKmo
LikeLike
Kenneth, even terzijde, we noemen je zeker niet septisch. Putten kunnen septisch zijn, mensen zijn eerder sceptisch.
LikeLike
Ferdinand, je draait de zaken om. Er was het verwijt dat de ‘gewone man’ de dupe ging worden. Als dan aangetoond wordt dat niet de ‘gewone man’ de gebruiker van de salariswagen is, wordt het geweer van schouder veranderd: aha, jullie viseren de veelverdieners!
Dat was, voor zover ik het kan zien, niet de bedoeling van Groen. Al kan wat herverdeling ook in de mobiliteit wat mij betreft geen kwaad.
LikeLike
Het zevende decentiel is natuurlijk geen ‘veelverdieners, Kris. Daar zit jij ook in. Enfin… indien niet, dan moet je iemand op de Hogeschool over zijn bureau heen trekken. 😉
Ik heb De Morgen geciteerd. Groen is er duidelijk in: bedrijfswagens afpakken EN de poen aan *iedereen* herverdelen.
Nou, dat gaat goed:
1. Inkomens vanaf het 7e decentiel worden totaal kapot belast. Belgié is wereldkampioen belastingheffen in die categorie (nu ja… soms wint Frankrijk ook eens een jaartje).
2. Dan hebben ze maar wat financiële koterijen bedacht, waaronder ‘auto = cadeautje’. Dat loopt dus niet goed af. Vervuiling en files en zo.
3. Eh wel ? Wat is de Belgische oplossing ? We gaan ze NOG MEER belasten ! We gaan nog wat meer herverdelen.
Nu, het zo zo maar kunnen, dat de uiteindelijke oplossing ook ongeveer dat resultaat heeft – er zijn altijd winnaars, er zijn altijd verliezers – maar ‘We gaan ze eens lekker in de zakken zitten’ moet zeker niet het doel zijn van deze maatregel.
LikeLike
>Als dan aangetoond wordt dat niet de ‘gewone man’ de gebruiker van de salariswagen is, wordt het geweer van schouder veranderd: aha, jullie viseren de veelverdieners!
>met de uitfasering van salariswagens tref je de gewone man (niet waar: 75% van de salariswagens zit bij de 30% grootste verdieners)
Beiden uitspraken van jezelf. Moet er zelfs niets aan toevoegen om mijn punt te bewijzen.
LikeLike
Ferdinand, als jij het afschaffen van een slecht systeem dat maar een klein deel van de (inderdaad meestal rijkere) bevolking ten goede komt als jaloersheid wil afserveren. Mag ik dan het willen vasthouden van dat systeem (door de meestal rijkere deel van de bevolking) als egoïsme bestempelen?
LikeLike
Beginnende IT’ers en ingenieurs zijn helaas niet bij de rijkere bevolking. Deze mensen een groot deel van hun nettoloon ontnemen is een aanval op de STEM, de sector die het hier al niet zo goed doet ten opzichte van andere landen. Er zijn hier weinig technologische startups en al weinig technische innovaties. Je moet maar eens gaan kijken hoeveel meer ze in buurlanden aan die mensen geven. Hoe kan je met zo’n huidige loongap dan nog eens achter het idee staan dat op zijn minst enkele honderde euro nettoloon zal verdwijnen?
Gestraft worden omdat je gestudeerd hebt om in een goede sector te belanden, wiedens.
LikeLike
Ferdinand, ik ben voorstander van het verminderen van belastingen op arbeid (op de eerste 2 of 3 belastingsschijven, wat mij betreft mag er nog een 6de, 7de en zelf 8ste schijf bijkomen die steviger wordt belast).
Maar het probleem van de te hoge lasten op arbeid moet niet opgelost worden door een absurd systeem van salariswagens.
En neen, dat is geen kwestie van jaloezie. Ik krijg maaltijdcheques, eco-cheques en sport- en cultuurcheques en ook dat mag van mij allemaal afgeschaft worden. Net zoals het grootste deel van de belastingsaftrekken en een aanzienlijk deel van de individuele/gezinssubsidies.
LikeLike
Ik vond het ook spijtig dat De Vadder niet verder geraakte dan dat… maar ook Calvo kon op die vraag niet gevat reageren of slaagde er niet in om het debat breder te trekken.
Het is alvast een vreemd systeem en in de discussies zijn zaken die m.i. niet altijd eerlijk zijn:
-) Een vergelijking met maaltijdscheques is: een mens moet eten en een mens moet mobiel zijn… maar dat laatste hoeft dus niet per sé met een wagen. Verkeer is meer dan autoverkeer. De vergelijking met een mobiliteitsbudget is eerlijker.
-) Als je een bepaald nettovoordeel hebt, mag je niet besluiten dat je zonder een salariswagen zelf zoveel zou moeten ophoesten. Zonder zo’n wagen+tankkaart ga je ongetwijfeld beter nadenken over de kost die daarmee gepaard gaat en zal deze lager liggen (de kost zal er uiteraard nog zijn, maar daaraan kan tegemoet gekomen worden door andere zaken).
-) Door een slecht evenwicht tussen auto-fietser-OV-voetganger-… zijn ook zaken als hobbies en/of avondonderwijs teveel gericht op de auto. Als de niet-autozaken een groter aandeel zouden krijgen, dan zouden hobbies ed. ook vlotter te bereiken zijn met een niet-auto.
-) Iedereen gaat uit van zijn eigen, persoonlijke situatie… maar ik hoop dat de overheid breder kijkt dan dat. Ik heb het er alvast heel moeilijk mee dat van die ~560.000 mensen, iedereen plots geen hobby meer zou kunnen uitvoeren, afgesneden worden van de wereld,…
Niet dat ik beweer dat ik dé oplossing in pacht heb, maar dat de huidige situatie zéker niet vol te houden is, lijkt me wel duidelijk.
Zie ook “Vervang een salariswagen door een salarishuis” op Apache.be: https://www.apache.be/2019/03/18/vervang-een-salariswagen-door-een-salarishuis/
LikeLike
Hier is de werkgever eind vorig jaar ook gestart met het “uitdelen” van salariswagens (en -fietsen). Er zijn zelfs mensen die zo goed kunnen rekenen dat ze het plan opvatten om hun eigen auto te verkopen en een te leasen. (en zo heb ik vroeger nog gelezen: auto te koop wegens auto van het werk, iets wat ik vroeger steeds verkeerd heb geïnterpreteerd besef ik nu).
Uiteindelijk waren er anderen die “minder goed” konden rekenen die erop uitkwamen dat het voordeel dat ze krijgen nogal tegenvalt tegenover de voorwaarden. Want naast het maandelijkse loon zakt ook het vakantiegeld, werkloosheidsuitkering (bij tijdelijke lage orderintake, …) en ook de ziekteuitkering bij ziekte. En wat als je langdurig ziek wordt, niemand is daar vrij van, zelf ben ik onlangs een jaar thuis “gebleven” door ziekte. Dan kan je kiezen de auto inleveren of zelf het maandelijkse bedrag ophoesten. En dan spreken we nog niet over de kleine lettertjes. Ze kwamen er ook achter dat vooral het bedrijf met de winst gaat lopen. Ze kwamen er zelfs op uit dat op lange termijn het goedkoper is je eigen transportmiddel te kopen ipv te leasen.
Zelf ga ik me er niet over uitspreken want ik ken er te weinig van (en heb geen auto en ook geen nodig) maar een ding weet ik wel: iedereen spreek van een auto “KRIJGEN” wat pertinent onwaar is. Je krijgt deze in bruikleen als onderdeel van je loon tijdens de periode dat je er werkt, daarna: inleveren die auto niet meer niet minder. En je krijgt deze in bruikleen on zeer strikte voorwaarden, toch door de werkgever waar ik werk. En ja ze “verkopen” het met (wellicht veel te) mooie praatjes.
En als laatste, ik heb me wel eens afgevraagd hoeveel mensen nog een salariswagen zouden willen als er op de auto’s in grote letters op de zijkant (en motorkap) zou staan: “salariswagen aangeboden door bedrijf X”.
LikeLike
Dat klopt perfect. Veel mensen denken dat ze de iwagen GRATIS krijgen. Maar niets is minder waar. Want dat is gewoon een deel van je loon. Als je die auto in geld omzet (Cash For Car), dan wordt het duidelijk dat die wagen je in feite 400Euro of meer per maand kost. Natuurlijk, ALS dat je enige auto is, EN je hebt een auto nodig, DAN kan je die (misschien) beter houden. MAAR, als je de auto niet strikt nodig hebt, dan is dat een mooi extra bedrag per maand, waar je allerlei andere dingen mee kan doen 🙂
LikeLike
Klopt, maar het zorgt wel voor bijna een miljard overconsumptie: “Mensen met een bedrijfswagen hebben vaker grotere, duurdere en meerdere wagens én leggen voor privéverplaatsingen ook significant meer kilometers met de wagen af. Dat blijkt uit een studie van het federaal Planbureau. Deze ‘overconsumptie’ zou zorgen voor een maatschappelijke meerkost van 905 miljoen euro per jaar.”
https://www.hln.be/geld/economie/-overconsumptie-bedrijfswagens-kost-samenleving-905-miljoen-euro-per-jaar~a2eae76f/
LikeLike
Het is niet te ontkennen dat er privé veel meer kilometers met zo’n wagen wordt afgelegd. Maar die mankeren toch ook wel een nuance. Iemand die een bedrijfswagen heeft zal eerder geneigd zijn om rond te rijden. Ik kan voor mijzelf echt wel zeggen dat mijn totale kilometers in een auto niet gestegen zijn, diegene die ik afleg wel, net omdat ik voorstel om telkens te rijden zodat anderen kosten en hun auto kunnen besparen.
LikeLike
Kenneth, het is mooi dat je anderen mee laat rijden in jouw bedrijfswagen, maar het illustreert eigenlijk ook weer dat de mobiliteit ongelijk verdeeld is. De overgrote meerderheid (of ze nu hoge lonen hebben of niet) heeft geen bedrijfs- of salariswagen met tankkaart en moet privé hun mobiliteit zelf bekostigen. Je kan er gewoonweg niet onderuit dat dit onrechtvaardig verdeeld is. Dat dan de meeste salariswagens bij de hogere lonen zitten, maakt het alleen maar onrechtvaardiger, want die mensen hebben ook zonder salariswagen in principe ruimschoots de middelen om hun mobiliteit te betalen, terwijl de mensen met lagere lonen al sneller moeten nadenken of pakweg een auto aanschaffen financieel wel haalbaar is.
Bovendien: dat jij anderen laat meegenieten van je bedrijfswagen (aangezien je hem ook voor het werk gebruikt, noem ik het een bedrijfswagen), betekent niet dat iedereen dat doet. De bezettingsgraad van salaris- of bedrijfswagens is niet al te best.
Verder wil ik ook nog eens benadrukken dat het uitfaseren van de salariswagens niet automatisch betekent dat mensen met salariswagens sowieso verliezen. In het paKt 2030 van Groen staat duidelijk dat men de lasten op arbeid wenst te verlagen en te verschuiven naar vermogen en vervuiling. Mijns inziens kan het best zijn dat uiteindelijk iedereen wint bij het uitfaseren van salariswagens in combinatie met de lastenverlagingen op arbeid, al hangt het af van hoe het allemaal concreet wordt uitgewerkt. En zelfs al verliezen hier en daar wat mensen een beetje nettoloon, rekening houdend met punt 6 in de blogtekst van DAKP gaan ze er misschien toch op vooruit.
LikeLike
Het begint natuurlijk met het onuitroeibaar probleem dat mensen enkel nettoloon als echt loon zien, terwijl zaken als een goede sociale zekerheid en gezondheidszorg mijns inziens ook een “loon” zijn. De absurditeit zit daarbij niet alleen in de salariswagens, maar bv. ook in de cafetariaplannen (extralegale voordelen met een minimum aan sociale en fiscale lasten). In zo’n plan is het bv. mogelijk om met een gezin gratis of heel voordelig in te stappen in een hospitalisatieverzekering. De overheid subsidieert dus een privéverzekering op kosten van het algemeen systeem van sociale zekerheid. Hoe meer ik daar over nadenk, hoe meer van de pot gerukt ik dat vind.
Of het nu gaat om salariswagens, cafetariaplannen en systemen als eco- en maaltijdcheques, het gaat steeds om hetzelfde mechanisme; beroepscategorieën als fruitplukkers en caissières kunnen noch van een salariswagen noch van een cafetariaplan gebruik maken. Het begint allemaal bij mensen die redelijk tot heel goed verdienen en vinden dat ze te veel moeten “afgeven”.
LikeLike
D’r is ook een reden waarom mensen meer verdienen, omdat zij een hogere economische waarde hebben. Moeten mensen die de moeite gedaan hebben om meer kennis te vergaren, zich te specialiseren in een vak, dan gewoon maar uiteindelijk nettoloon inboeten omdat ze toch al meer verdienen?
Ik ben min of meer voor een herverdeling uit grootkapitalen, maar deze maatregelen treft die niet hoor. In de IT wordt er en masse bedrijfswagens uitgedeeld. Wij verdienen boven het gemiddelde, dat klopt, maar ook niet uitgesproken meer.
LikeLike
Bedrijfswagens (ik neem aan dat je ‘salariswagens’ bedoelt) voor IT zijn inderdaad populair. Nochtans zijn ze voor veel functies binnen IT niet nodig. En er kan gerust een deel van de week van thuis (of een satellietkantoor) gewerkt worden. Maar helaas eisen nog steeds veel bedrijven dat je 8 uur per dag op kantoor bent.
Daardoor rijden er veel overbodige wagens op de baan (en zo ontstaan er files).
Het ontmoedigen van salariswagens, met de bedoeling de files te verminderen, daar is ongeveer iedereen (alle partijen) het over eens, dacht ik. Alleen over HOE te ontmoedigen bestaan (grote) meningsverschillen.
LikeLike
Het gaat mij ook niet om hoe ik op het werk moet geraken (tenzij met het openbaar vervoer, dan zou ik echt wel een kortere werkweek willen hebben), het gaat mij om het financieel plaatje. Het mag nog zo onetisch of eender wat gevonden worden, als die auto ook je wagen in je private leven kan vervangen is dat financieel gewijs zeker een dikke aanwinst.
LikeLike
Kenneth, hoe ga je dan wel op het werk geraken, als openbaar vervoer niet ziet zitten, en de afstand naar het werk te groot is om met de fiets te gaan ?
Een motorfiets is misschien nog een optie, en helpt in elk geval al de files verkleinen. (Zelf heb ik 7 jaar met de motorfiets naar Brussel gereden, omdat openbaar vervoer mij minstens 4 uur per dag kostte, en met de motorfiets was ik er op een dik half uur).
Nu ik er aan denk: wist je dat ELECTRISCH brom- en motorfietsen flink gesubsidiëerd worden ?
LikeLike
Kenneth, je gaat er mijn inziens ten onrechte vanuit dat mensen allemaal ‘loon naar werk’ krijgen.
Bovendien is de ‘hogere economische waarde’ maar iets heel relatief. Als verpleegsters en verplegers en vuilnismannen (of vrouwen) een paar weken staken dan is er maatschappelijk een gigantisch probleem. Als de (vaak veel beter betaalde) HR-managers, beleggers, financieel adviseurs, … staken dan kan de boel rustig verder draaien. Meer zelf, men zou er na enkele maanden achter komen dat veel van die functies helemaal niet zo relevant zijn en vooral er bestaan voor het in stand houden van een maatschappelijk ongewenst systeem.
LikeLike
Noel, simpel, dan koop ik zoals vroeger gewoon een eigen wagen. Het is onmogelijk voor me om in mijn privé overal te geraken met het openbaar vervoer of met de fiets. Net zomin heb ik geen zin meer in die dagelijkse stress met het openbaar vervoer.
En Renaat, die vuilnismannen die over enkele decennia toch geautomatiseerd zullen zijn dankzij informatici en ingenieurs? 🙂 STEM is belangrijk (naar mijn mening de laatste decennia bij de belangrijkste!), laat ons geen verdere loonhandicap hierop leggen met herverdelingsprojecten. Het effect zal wel niet direct voelbaar zijn zoals je zegt, maar op lange termijn zou je wel veel schade toebrengen aan de vooruitgang van een land.
LikeLike
Ok na dit ook de procentuele indexaanpassing afschaffen, indexverhogingen dienen in centen uitgevoerd te worden niet in procenten.
LikeLike
Ferdinand, “jaloersheid” is nu echt wel één van de mindere argumenten om een discussie te voeren.
Andere ‘points of view’:
-) Waarom de salariswagen wel moet verdwijnen [1]
-) Voor- en nadelen van een bedrijfswagen… uit het oog van Stepstone. Sluit aan met wat de Liggende Fietser al schreef. [2]
-) Wie zit er achter de bedrijfswagen? [3]
-) Zelfs Geert Noels pleit voor een kleinere economie, op maat van mens en planeet. [4] Dat sluit aan bij de overconsumptie die David aanhaalt.
[1] https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/01/16/waarom-de-salariswagen-wel-moet-verdwijnen/
[2] https://www.stepstone.be/carriere-tips/article/bedrijfswagen-wat-zijn-de-voor-en-nadelen/
[3] https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/03/01/wie-zit-er-achter-het-stuur-van-een-salariswagen-/
[4] https://www.demorgen.be/economie/geert-noels-de-groei-die-we-nastreven-is-onrealistisch-en-maakt-het-systeem-onstabiel-en-onmenselijk-b32d462c/
LikeLike
Je bent hier aan het reageren op een blogpost van Kris Peeters, die de argumenten in al die stukken reeds mooi heeft samengevat. NIet nodig dus om te herhalen.
Wat wenst Groen nu eigenlijk op te lossen ? De hierboven geciteerde milieuproblemen (file, verontreiniging, onleefbare steden) ?
Of de ‘gender gap’ en het “probleem”, dat de 30% meest verdienenden meer verdienen dan de 30% minst verdienenden ?
LikeLike
Ferdinand, je stelt rare vragen…. Ten eerste wil in principe iedereen milieuproblemen oplossen (geen enkele partij zal de dag van vandaag een programma schrijven met als doelstelling de milieuproblemen niet op te lossen), ten tweede zullen de 30% meest verdienenden altijd meer verdienen dan de 30% minst verdienenden (indien niet, zijn het niet meer de 30% meest verdienenden) en ten derde: er is geen ‘of’-verband tussen beide vragen.
Het is niet nodig om zulke vragen te stellen, want ze brengen echt niets bij.
De reden waarom argumenten zo vaak herhaald worden (de blogtekst van DAKP is op zichzelf voor een stuk ook al een herhaling, dat schrijft hij ook in zijn tekst), is omdat we merken dat sommigen deze argumenten nog niet begrepen hebben. Op die manier gaat het debat (dat niet echt een debat meer is) een absurde kant op, en dat is o.m. te zien aan je vragen en mijn antwoord daarop.
LikeLike
Ferdinand, fair enough: als je die links allemaal hebt nagelezen en als dan blijkt dat het in de blogpost al samengevat is, dan is de meerwaarde van mijn links beperkt.
Laten we het eens over een andere boeg gooien. Stel dat de werkgever van leerkrachten/directie dit beroep aantrekkelijker wil maken. De Vlaamse overheid (de werkgever dus) wil dit doen door het toekennen van een salariswagen volgens de voorwaarden zoals die ook in de privé gelden. Zou je daar dan een probleem mee hebben?
LikeLike
Het woord ‘salariswagen’ is framing. Daar doen wij dus niet aan mee. Natuurlijk dienen leraren geen bedrijfswagen te krijgen als ‘cadeautje ! Volkomen idioot.
Daar gaat deze hele blog post nu juist over.
Daarentegen is de enige leraar die ik ken inmiddels IT-verantwoordelijke voor Antwerpen een Oost-Vlaanderen. Die mag altijd weer komen opdraven (en natuurlijk zo rap mogelijk) als een directeur weer wat heeft gemold. Het lijkt me duidelijk, dat *die* wel een bedrijfswagen dient te hebben (en je raadt het al: die heeft hij dus niet).
LikeLike
Als ‘salariswagen’ framing is, dan graag een alternatief woord. Bedrijfswagen valt af, want dan denk ik bv. aan de loodgieter en zijn camionette. We zoeken dus een woord waarbij een ‘wagen’ wordt gebruikt als een *soort* van extra ‘salaris’, omdat de loonkosten in België te hoog liggen. Voorlopig vind ik ‘salariswagen’ een begrip dat de lading goed dekt en waarbij de meeste ongeveer weten wat het inhoudt. Uiteraard sta ik open voor een ander bondig woord, dat de lading goed dekt! Ik kijk uit naar een voorstel, alleen vrees ik dat het ons afleidt van de eigenlijke discussie.
Ik ben niet helemaal mee waarom het idioot zou zijn om geen bedrijfswagen te voorzien voor leraren, uitgaande van de situatie dat je het beroep aantrekkelijker wil maken. Hoger loon valt af, want blijkbaar zijn de loonkosten in België te hoog.
Graag gefocust blijven: ik had het over leerkrachten/directie en jij begint over een IT-verantwoordelijke, zonder te duiden waarom je dat mijn voorstel (uitgaande van….) volkomen idioot vindt.
LikeLike
‘Bedrijfswagen’ is niet het juiste woord omdat niet iedereen zijn ‘bedijfswagen’ voor het werk gebruikt… Velen krijgen een wagen als stukje van hun loon of salaris, vandaar de term ‘salariswagens’. Er zit een logica achter de term ‘salariswagens’, terwijl de term ‘bedrijfswagen’ niet de gehele lading dekt en we dus beter alleen gebruiken voor de wagens die echte bedrijfswagens zijn. Wie dat niet doet en alles onder de noemer ‘bedrijfswagen’ brengt, is diegene die de werkelijkheid miskent en aan het ‘framen’ is.
LikeLike
Ferdinand, ik voel aan dat woordkeuzes gevoelig liggen, omdat je ‘salariswagen’ framing vindt. Ik blijf uitkijken naar jouw antwoord voor een beter woord. Zelf merk ik wel dat je de grote woorden niet schuwt: “volkomen idioot”, “we gaan ze eens lekker in de zakken zitten”.
Nu, op zich heb ik geen problemen met “volkomen idiote maatregel”, maar dan wel graag de argumentatie erbij waarom… Ook hierrond blijf ik uitkijken naar jouw antwoord rond waarom bedrijfswagens voor leerkrachten/directie “volkomen idioot” is, opdat het beroep aantrekkelijker zou zijn.
LikeLike
Kris terechte analyse in de privé ook salariswagens gehad en toen ik eens vroeg voor een kleinere (ik reed rond met een Mercedes CLA en voelde me hier niet goed bij), kreeg ik signaal dat het niet kon … en ik werkte toen voor een ontwikkelaar van groene stroom … en nu, nu fiets ik elke dag gezwind naar het station en mis ik geenszins m’n salariswagen, m’n boodschappen doe ik met de fiets (en eens in de maand met cambio) terwijl ik vroeger de auto nam (omdat die toch voor de deur stond en het maar een klein ommetje was naar de winkel op de terugweg van het werk) … of hoe m’n bruto binnenlands geluk gestegen is zonder salariswagen (en m’n gewicht gestationeerd is LOL) groetenBart
LikeLike
Uitstekend stukje alleen laatste paragraaf rond koopkracht is vergezocht en overbodig
LikeLike
Pingback: In de overgang | De Andere Kris Peeters