Hoe reclame ongewild cynisch kan zijn.
De A12 en nachtrust, je brengt ze niet spontaan met elkaar in verband.
Laat staan met rust.
Laat staan met leefkwaliteit.
Laat staan met leefbaarheid.
Bij nader inzien is die A12, open verkeersriool, paternoster van zwarte punten, dieptepunt van indifferente nevenschikking en stripverhaal van slechte smaak, alleen maar iets om wakker van te liggen.
Al is ook dat wel een middel om mensen bewust te maken, zo’n bewijs uit het ongerijmde.
Vind ik leuk:
Like Laden...
Gerelateerd
Over Kris Peeters
Mobiliteitsexpert en blikopener bij Bandenloze Vennootschap DAKP.
Levert onafhankelijk mobiliteitsadvies, second opinions en creatieve ondersteuning aan bewonersgroepen, oudercomités, bedrijven en overheden. Voor vrijblijvende info: deanderekris@gmail.com
Geeft lezingen over mobiliteit voor wie er klaar voor is. Zie: www.koortzz.be
Auteur van 'Het Voorruitperspectief' (2000), 'De File Voorbij' (2010), 'Weg van mobiliteit' (2014) en 'Weg van het systeem' (2022).
Schrijft daarnaast onder meer columns, opiniebijdragen, sporadische bijdragen her en der en - surprise! - blogberichten.
Lector verkeerskunde aan de PXL Hogeschool in Hasselt.
De Andere Kris Peeters 
Zo ongewild cynisch is dat volgens mij niet. Die reclamejongens zijn gewiekste vogels.
LikeLike
Misschien verkopen die mensen inderdaad gewoon oorstopjes.
LikeLike
Zo’n spijt dat ik die foto niet eerst heb gevonden!
LikeLike